vrijdag 10 oktober 2008

Dieren in de tuin van Sauraha


Pokhara ligt alweer een aantal dagen achter me, maar het was er heerlijk. Ik heb nog een fiets gehuurd, waarmee ik een stuk uit de stad ben gefietst. Het was echt snoeiheet, daarom was ik ook een fietsende sproeier, maar het was wel erg vet. Ik begin inmiddels een beetje geergerd te raken van mn kamer, want het is niet bepaald schoon. Mn badkamer is letterlijk een begraafplaats. Alle dode mieren worden door de levende mieren hier in mijn badkamer zo over het randje gegooit, zodat als je er niets aan doet, de hele badkamervloer binnen no-time pik zwart is. En dan kan ik dat schoonmaken ja.

Het weer is natuurlijk prachtig hier, stralende zon, en de laatste twee dagen dat ik er was savonds een monsoon regen (al is de monsoon tijd allang over). Dan zie je echt die donkere wolken tussen de bergen aankomen, word het eerst windstil, en vervolgens vliegt er vanalles om je oren. En dan begint het echte spectakel.. regen, bliksem, en de onvermijdelijke donder. Zoo mooi!! al die flitsen en dan al die verschillende kleuren donkere wolken.. geeft wel een kick, om dat vanaf je balkonnetje buiten op je kussentje bij kaarslicht te bekijken..






7 oktober was het zover, ik ging met de kippenbus naar Chitwan national park. om 5 uur ging de wekker (want ik moest nog inpakken zucht) en om kwart voor 6 stond ik al voor de German Backery om daar mijn zorgvuldig ingepakte tonijnsandwich te scoren (die zijn echt goddelijk lekker!) om half 7 stond ik dan bezakt en bepakt netjes op het busstation buiten Pokhara. Mn tas werd op het dak gegooit alsof het niets was, en na mijn stoel gechecked te hebben, redde engel Maarten uit Rotterdam me door op het dak te gaan zitten.



WAUUSSS!!! 5 uur lang op het dak van de bus!



Na de te gekke busrit waren we aangekomen in Sauraha, ergens in de jungle, met lemen huisjes, veel rijst, graan, kippen, koeien, schapen, geiten en ander gespuis. We zochten naar een cottage naast de rivier, maar dat zat helaas vol, dus hebben we maar hals overkop besloten om in het park, tussen de tijgers, neushoorns, dodelijk aggressieve beren en zwijnen te slapen, in een toren. Dus zweterig, plakkerig en moe hebben we dat maar gedaan en binnen 2 uur vertrokken we alweer met de jeep de jungle in.





De weg erheen was wederom prachtig, met kikkergroene rijstvelden, veel mooie lokale mensen en mooie bomen. Op de weg naar, wamen we door een echt authentiek dorpje waar echt echt haast nooit touristen kwamen. Al die kindertjes die dan op je af rennen, en je huid willen en aanraken. Echt zo bijzonder. Ik had op een gegeven moment aan elke vinger wel een ind! We zijn in de avond weer terug gegaan, om daar Daal Baath te eten . Het. Was. Zo. Bijzonder. Bij de lokalen thuis, op de veranda traditioneel met de rechterhand gegeten, en gekeken naar jong en oud wat daar aan het gokken was, met luid gejoel.






Hand in hand met een jongetje wat me heel erg aan kleine olivier deed denken zijn we in zon huisje geweest. Het bestaat uit bamboe, riet en een mensgel van poep (koe, paard, buffel, olifant, maakt niet uit) en modder. Het was prachtig. Onze chauffeur dronk steeds meer roxie (een lokaal extreem sterk alcoholisch drankje) en we waren toch wel blij om weer veilig in onze toren ergens in de jungle te zitten..












De geluiden van de nacht waren super, veel insecten, in de verte soms wat geknor van een voor ons onbekend beest, en dan de sterren, en de maan.. prachtig.. De wekker ging al om 5 uur, en om 6 uur hobbelde maarten en ik weer terug naar Sauraha, want we hebben een drukke dag vandaag:








Kano tripje tussen de marh muggers (krokodillen) en vervolgens op de voet de jungle in, om hopelijk (misschien toch liever niet?) oog in oog te komen staan met een wilde neushoorn, of tijger, als we geluk hebben. We zagen al bij het instappen in ons uit-een-boom-gesneden-bootje een krokodil van zon 3 meter, en binnen 15 min zagen we in de verte al een neushoorn. We waren te ver weg om te zien hoe groot ie was, maar des al niettemin gingen we aan land om het beest te achtervolgen.

ja echt.


dus wij het hoge gras in, wat trouwens tot best ver boven mn hoofd komt,en waar je nauwelijks een meter vooruit kon kijken, op zoek naar het massieve geval. De guide ging het gras in, en wij stonden te wachten tot de guide terug kwam. En dan hoor je ineens zon gebrom, nog geen 15 meter van je vandaan. Wauw dat is spannend! We hebben gelukkig niet verder gezocht, want voor je het weet staat ie voor je neus, en een neushoorn is niet zo lief. Dus we zijn gelukkig weer in ons uit-een-boom-gesneden-bootje gestapt en nog een stukje verder gevaren.

We gingen aan land, ergens langs de jungle-rand, en dus gingen we nu echt de wilde jungle in. We kregen nog een kleine uitleg:
tijger: bij elkaar, oogcontact maken en heel erg bang zijn,
neushoorn: zigzaggend rennen, achter een boom staan, geluid maken, heel erg bang zijn
zwarte beer: groepje vormen, klein maken, gezicht en ogen beschermen, geluid maken, en vrezen voor je leven
owja, daarnaast hebben we ook nog andere enge beesten, zoals bloedzuigers, kikkers, apen, luipaarden, hyena's, spinnen, slangen (o.a. de altijd fijne cobra's) en andere giftige insecten.
Dusss..
Ik op mijn allstars en sokken tot aan mn knieen en mn hart in mn keel de jungle in...

Na de eerste bloedzuigers te hebben overleefd, begon ik na een uurtje de lol er een beetje van in te zien. De bomen waren prachtig, net zoals de bloemen, en de geluiden waren bijna mediterend. We hebben een tijgerprint, neushoorn print,luipaardprint, en een zwarte beren print gezien, olifantenpoep gevonden en herten gehoord. Maar helaas, geen neushoorn of tijger. Na weet ik hoeveel uur gelopen te hebben bracht een boomstambootje ons naar de overkant, en konden we gelukkig fijn uitrusten van zon zware, hete, plakkerige, bijzondere dag!


Ons huisje waar we slapen staat in Ghatgain, een klein dorpje ergens aan de rivier. Doordat ik migraine heb gekregen, hebben we besloten niet nog een dag het park in te gaan. Ik iniedergeval. Maarten is nog wel even gegaan, maar niet het programma wat we aanvankelijk hadden bedacht.

De volgende ochtend zijn we op ons eigen houtje weer terug naar Sauraha gegaan. Om 6 uur ontbijt (WEER zo vroeg!) en toen bepakt en bezakt op weg naar de kippenbus. Het was een wandeling van 20 min, door de dorpjes heen, en iedereen was al wakker! We zijn uitgenodigd door een man om even binnen te komen, en daar hebben we een tikka gekregen (rijst in rode verf, op je hoofd geplakt), en een soort warme geitenmelk denk ik? Het is echt onbeleefd om het niet op te drinken, maar gadver wat was dat vies en jezus, wie weet hoe ziek ik hier wel niet van ga worden?
De bus was overvol, de mensen hingen uit de ramen, dus hoppa, wederom op het dak!! We moesten eerst 1,5 uur omhoog naar Nagargat (ofzo) om daar de volgende kippenbus naar Tadi (ofzo) te nemen, om daar met paard en wagen de laatste 7km af te leggen. Ha en het was leuk! Ook bij de tweede bus op het dak gezeten. In Sauraha aangekomen te zijn, hebben we na wat rondneuzelen nu een prima kamer, met eigen badkamer voor 400 rupees per nacht. 2 euro per persoon dus. Na een lekkere koude douche waren we alweer op pad, want, we gaan opnieuw de jungle in.

OP een olifant!

Die beesten zijn echt prachtig, en groot, en ze voelen warm aan, terwijl de huid hard en zacht tegelijk is! Het is vreselijk hobbelig en absoluut niet comfortable in zon bakje op zn rug, maar het was het zeker waard.

Ik heb lekker een wilde neushoorn gezien, MET baby :D Ze stonden daar lekker niets te doen, wat gras te eten, terwijl er zon 16 touristen op de rug van een olifant omheen foto aan het maken waren. Dus het is wel touristisch, maar op de rug van een olifant maakt dat niet zoveel uit! In de jungle deed de olifant als het werk. Hij liep voornamelijk, uiteraard, maar hij brak ook takken af als die ons uit het bakje zou slaan, en als er iets van de olifant viel, pakte hij het gewoon op met zn slurf! Het was echt heel bijzonder.
Je kan hier ook olifanten wassen, dat gaan we waarschijnlijk morgen doen.. leuk leuk!!

1 opmerking:

Diana Baak zei

Ha Fien,

Hele fraaie foto's en met zo'n olifant samen in het water moet wel heel bijzonder zijn geweest (maar niet zo special als paragliden natuurlijk!.
Proberen je weer een keer met de telefoon te bereiken, wat steeds maar niet lukt. Je stem horen is ook weer eens leuk!

Liefs,
Diana