Yep, dat was m jongens. Ik kom naar huis! Ik vind India prachtig, wonderbaarlijk, kleurvol, chaotisch en gestoord. Het is zo mooi. Maar ik mis thuis. En ik mis mensen om me heen. Ik mis mijn veilige bedje, en de vertrouwde boterhammen met pindakaas. Ik kom naar thuus!
Maar eerst, nog een update van de laatste avonturen in India:
We waren gebleven in Jaisalmer, waar ik een kamelenrit ging maken. Ik had in de trein dus die engelse medicijnstudenten ontmoet, en samen met hen ging ik dus hobbelen op zon beest. Ze zijn prachtig, en fuck wat zijn ze groot! Ik had de grootste, en de snelste: Rocket! Hoe krijg ik het weer voor elkaar?
Het is heel oncomfortabel en zeker niet goed voor je als je niet zo lekker bent. De zon is heet, maar niet zo heet als ik verwacht had. Ik was helemaal ingepakt zoals een moorse bedoeine, inclusief tulband. Haha maar het was me toch iets te heet, dus gewoon met mn blote schouders in de felle zon. Toen we na zon dikke 6 uur hobbelen aangekomen waren in ons hotel Zandbak met kamers van 5000m2, hebben we genoten van de zonsondergang. Het is prachtig in de woestijn. Rustig, vredig, leeg. Ze zeggen dat je eigenlijk 40 dagen in de woestijn moet zijn, en dan bereik je een soort verlichting. Volgens mij als je 40 dagen in de woestijn bent geweest met al dat zand, dat je niet verlicht bent, maar je hersenen gewoon een beetje gekookt zijn. Tis maar een gok?
Ons bedje werd helemaal opgemaakt, en samen met torren boven mn hoofd, mieren in mn oor en zand tussen mn billen ben ik in slaap gevallen onder de duizenden sterren. Want dat hebben ze in hotel Zandbak. Openlucht kamers. Ow ow ow het was mooi.
Helaas heb ik de tweede dag van mijn tour niet kunnen genieten. Ik heb opnieuw een lekkere bacterie te pakken, en deze is gemeen. Ik ben met een emergency jeep van Mr. Desert opgehaald en afgedropt in een hotel. Ziek ziek, zweten, rillerig, aan de race, aan de kots, aan de koorts, aan alles wat je ziek zwak en misselijk maakt. Lekker, 1000 mg antibiotica derin. Onderdrukken die hap.
Nou en die ziekte gooide wel het roet in mn plannen. Ten eerste kon ik niet reizen, dus zat ik 'vast' in Jaisalmer. Het maakte ook dat ik besloot om naar huis te gaan. Ik ben eerst gaan uitzieken, en toch besloten nog naar Goa te gaan, om aan het strand te liggen, wat bij te komen, en even te relaxen. Voordat ik naar Goa zou vertrekken, wilde ik nog wel wat van Jaisalmer zien, want het mocht niet zo zijn dat ik er een week aanwezig was, maar het fort! van Jaisalmer nog nieteens gezien te hebben.
DUs ik op mijn eerste ' ik kan weer overeind komen zonder naar de wc te hoeven rennen' dag naar het fort. Het is een heel oud fort, nog uit de middeleeuwen, en helaas is het uit elkaar aan het vallen. Er zijn allemaal hotelletjes en winkels in het fort, en er wonen ook gewoon nog mensen, en door al het water gebruik, zakt dit fort gemaakt van zand eigenlijk gewoon een beetje uit elkaar. Maar daarom wil ik het juist graag zien, voordat het vergaan is! Het is echt een stad uit de middeleeuwen, met kleine straatjes, fruit verkopers, zandhuizen, gekleurde deuren. Het is precies zoals de eerste scene van Aladin (even in je kleine zusjes videokist kijken dus!). Het hele fort bestaat ook uit heel veel Haveli. Haveli is de architectuur van de huizen. Het is heel gedetailleerd, met veel bloemen, symbolen, diepte, relief. Het is heel mooi. Ik heb wat mooie fotos kunnen maken, ik ga ze snel oploaden!
Ik ben met de bus naar Ahmedabad gegaan. Dat was heel leuk, want ik had een single sleeper seat. In de bus kwam ik erachter dat ik dus werkelijkwaar een eigen bed had! Een soort hok waar als ik als ik schuin lag en mn hoofd wat introk, echtwaar languit kon liggen. 2 schuiframen en wat gordijnen sloot me af van de weg en van de binnenkant van de bus. Wat een situatie! het is een dikke 10 uur naar Ahmedabad, door de nacht. Ik kom daar dus om half 4 snachts aan, dodelijk moe, suf, en ik word in een tuktuk gesmeten, en voor dubbele prijs (zogenaamde nachtprijs. DAt bestaat nieteens in india!) word ik gedropt op het vliegveld. Zo. En nu 13 uur zitten tot ik vlieg.
Van de blauw/bruine stoelen heb ik toch maar een blauwe gekozen, want die zag er iets schoner uit. Ik weet zeker dat het geen verschil maakt, maar het oog wil ook wat. Ik heb werkelijk waar, met 5x opstaan, 13 uur stilletjes op mn stoel gezeten, zonder een krenk te geven. Alsof ik als straf stil moest zijn. En nee, ik heb niet geslapen. Dat kwam meer omdat het niet MOGELIJK was om te slapen, anders had ik het zeker gedaan.
Na een vlucht van 1,5 uur kwam ik savonds in Goa aan. Maar dan ben je er nog niet. 1,5 uur verder en 14 euro armer kom ik aan in Patnem, een verlaten strand, waar geen tourist komt. Ik wilde daar heen, omdat het rustig zou zijn. Ik heb een vermogen betaald voor een onzinnige kamer, maar na10 uur in de bus, 13 uur op het vliegveld, 1,5 uur vliegen en 1,5 uur in de auto maakt niets me uit. Ik wil naar bedd..!
De ochtend zag ik hoe prachtig het strand was, en heb ik een scootertje gehuurd om Palolem, het paradijs van elke hippie, eens te bekijken. Het is daar stukken drukker, en ook een stukg ezelliger. Ik loop wat over het strand en kies een strandhutje uit. 500 rupees per nacht. Mwah, dat is toch de helft van waar ik nu zit. en ik heb een toffe canadees uit Calgery naast me. Prima. Dus ik weer scooterend terug naar Patnem, spullen opgehaald, en teruggetuft naar Palolem. Zo. En nu genieten.
Het is vresleijk gezellig geweest met die canadees. Zijn naam is Phil, en hij rookt zoveel joints. Hij doet er eentje met zn ontbijt, na het ontbijt, na het zwemmen, tussendoor voor de lunch, na de lunch, voor het avond eten en zeker nog 2 voordat ie gaat slapen. Petje af. Haha zo extreem doe ik hem niet na. We hebben dolfijnen gezien, in het water gezwommen (fuck dat is warmer dan de warmste douche die ik in India heb gehad!) en gekayakt. Heerlijk. Echt genieten.
Ik zit nu weer in Delhi, ik ben vanochtend wakker geworden in Goa, vliegtuig genomen, en net mn tas in gepakt. Ik kom denk ik met 35 kilo terug. Hihi en ik vertrok met 14 :P Ik vlieg morgen ochtend om 10 uur, en om half 5 nederlandse tijd ben ik weer in ons kikkerlandje.
En ik heb er zo veel zin in.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten