zaterdag 20 september 2008

Spaggedi Spaggedi!

Zit nu aan het einde van mijn reis met de tour. Wel lekker hoor, heb er nu wel zin in om alleen op pad te gaan! Ik heb een ticket van Delhi naar Kathmandu geregeld op de 23e. Dus hoef maar 1 nachtje in Delhi te blijven (gelukkig). De afgelopen 10 dagen zijn weer gevarieerd geweest (zoals verwacht.. ;)) De rit naar Kargil was weer anders dan anders. Het leek wel de Sahara op een stokje. Overal bruine bergen en kiezels en stof.. heel veel stof! Lamayuru was dichterbij dan we dachten, en ook daar kwamen we een bijzonder tafereel tegen. Werkende mensen op het land, die de kaf van het koren aan het scheiden waren, door alles in de lucht te gooien, en de wind het stof weg te laten waaien. Al fluitend deden ze dat zo van zonsopgang tot zonsondergang.. Gezellig tussen alle Yaks, Ezels, koeien en schapen. en vogels en muizen en weet ik wat allemaal nog meer.Verderop bij nog een thee-break (want die hebben we iederedag) stuitte we op een relief van de matreya boeddha. Echt gigantisch, op een enorm gigantisch stuk rots.

Kargil is een orthodox moslim dorpje. En dat was te merken. Overal hoofddoekjes, en van een vrouw werd verwacht dat je naar de grond keek als je aangekeken werd. Of iniedergeval, dat deed iedereen. MAF. ik vind het moeilijk om te zeggen, maar ik vind dit maar een onbegrijpelijk geloof. Ik heb op de bazaar (wat een busstation bleek te zijn) even naar huis gebeld:

er is een baby geboren: Maandag avond (volgens mij 8 september?): Jonathan! Zoontje van Mathilde en Paul, en broertje van Robin en Mark. Hardstikke gefeliciteerd! Echt een prachtig lief manneke :)

De moskee wekte ons om freaking kwart over 4 met zn getetter wat niet zo goed voor mn humeur was, aangezien we ook nog eens 12 uur in de auto door de bergen naar Padum moesten. Paul, Lenny, Marja en ik kwamen in de meest oude verragste auto van allemaal te zitten. De zon kwam langzaam aan achter de bergen vandaan terwijl we langs armoedige dorpjes/nederzttingen reden. Sommige kinderen rende met de auto mee en bijna ieder kindje riep Julley Julley! Ze wassen zich hier in de beekjes, wat er erg leuk uitziet vanuit de auto.
De bergen kwamen weer en de rivier banjerde overal tussen oor, en kleurt van metallicblauw naar glinsterend zilvergrijs. En overal gigantische keiern, sommige wel meedere meters hoog en breed Gigantisch. We klommen steeds hoger en de wollige grappige bergmarmotten vlogen ons om de oren.

we hadden moslimchauffeurs, en het is nu aan het einde van de ramadan. Je mag dan als de zon op is niets eten, of drinken, en zelfs niet je eigen speeksel inslikken. Onze chauffeur was volgens mij gewoon gedrogeerd. Hij viel namelijk gewoon in slaap, op de bergwegen. Paul moest hem een dreun verkopen om het wakker te maken en om niet naar beneden te rollen. Idioot. ja sorry hoor. Dus werd hij snel uit zijn functie verheven, en reed Astid (onze heldin!) als VROUW, in ZIJN auto.

vond ie niet zo leuk.

We zijn langs twee gletsjers gekomen, die echt prachtig mooi waren. Zo bijzonder! en groot! We hadden al zeker 11 uur in de auto gezeten toen het langzaamaan donker werd. We vroegen ons een beetje af waar het dorp was, en zonder dat we het door hadden waren we erineens. Padum. Hoofstad van Zanskar. Nou, het is een straat van 100 meter, en wat zeistraatjes, en dat is het.
In padum hebben we genoeg kloosters gezien om Kloosterklaar te zijn. Even voor mij geen kloosters meer. het Karsha klooster is wel iets om over te vertellen. Het is een groot klooster tegen de berg aan geplakt, waar een heleboel monnikken wonen en mediteren. Helaas waren ze nu naar een begrafenis, die ze begelieden. Zij doen dat 7 dagen lang, en zij prevelen dan allemaal mantra's als: Ga naa rhet licht, ga maar., zodat de geest van de overledene de goede weg naar een goede incarnatie vind. Mooi! Maar wel sneu dat we in het Karsha klooster dus zonder monnikken zitten. Ik ben helemaal naar de top gelopen, heb op het dak gestaan, en gekeken naar al het weidse. Dat kennen we in nederland niet, zoveel weidsheid!

Verandering in het programma was dat we naar een oude brug gingen. Je kon de brug bereiken door een aardig end naar beneden te klauteren (over wegglijdende stenen enzo..) De brug was iets anders dan onze sterke bruggen:
men neme:

o 3 staaldraden
o wat extreem groot kippengaas
o en wat riet



WHEEEH lekker voor de adrenaline!
Na 4 dagen padum zijn we weer terug naar Kargil gegaan. Dat was een grauwe dag met 2 lekker voorbanden. Racend door het mooie landschap al hobbelend achterin luisterend naar o.a Mark Knopfler, Bob Dylan en Paulo Nutini. Prima even zon dagje verslavende muziek in je oren..
Deze dagen rijden we iedere dag verder. Van Padum naar KArgil, van Kargil naar Lamayuru, van Lamayuru naar Da Hanu (tentenkamp!) , dan naar Alchi en dan naar Leh. In lamayuru hadden wen een mooi hostel, zonder badkamer, want die moest je delen met 8 andere kamers. Voor mijn raam was een binnenplaats waar allemaal kleine monnikjes mantra's aan het leren waren. Heb er even bij gezeten. Ik hoop stiekem toch dat zon leraarmonnik een verloren reincarnatie in mij ziet, en mij zou willen trainen. dat zou toch spannend zijn he!
Da Hanu is een restricted gebied, waar je ook maar 2 dorpjes mag bezoeken. Da, en Hanu. Hanu was een schattig dorpje, met prachtige lokale mensen en veel landwerk. Heb nog een knol uit de grond getrokken (blijkt rettich te zijn.. gaat er een belletje rinkelen?) en met zand tussen de tanden gekeken naar de lokale schoolkinderen. In Da was ons tentenkamp, wat erg luxe was met bedden en echt echt uitstekend eten. Not too spicey but tasty. Heerlijk!
Alchi is een touristisch dorpje met veel winkeltjes, maar dan zonder touristen. Het is erg primitief zonder telefoonlijn of internet. Het heeft wel het oudste klooster van deze vallei, grofweg zon 1000 jaar oud. Iets jonger dan Tabo in de spitivallei dus! Dat was echt het meest indrukwekkende klooster ooit. duizende kleine buddha'tjes met allemaal verschillende handhoudingen, op de muur, tot 3 hoog toe! Ik vind het zo bijzonder om erover na te denken dta er zon 1000 jaar geleden echte monnikken rondliepen op de vloer waar ik met mijn blote voeten stond, en dat ze met al hun gedult en liefde al die buddha'tjes op de muur hebben geschilderd. Echt, elk boeddhatje is hetzelfde, behalve de mondstanden en de handstanden. Het lijkt wel of het allemaal gekpieerd is, maar dat kan natuurlijk niet want a) daar hadden ze de mogelijkheid niet voor, en als ze dat wel hadden dan b) was het alsnog onmogelijk want is het TE gedetailleerd. savonds hebben we in het enige restaurant wat open was in Alchi gegeten (we hebben er ook gelunched), en de barman was dronken. Of iniedergeval. Hij had wezen drinken met wat vrienden en was nog niet helemaal nuchter. Maar hij had het goed in zn handen! Hardstikke vrolijk! Spaggedi Spaggedi was toch wel de topper, want hij kon spagetti niet uitspreken, dus zei hij dat maar. Owja, en of ik naar Goa kwam met kerstmis. Ja misschien wel? ' You wearing the same dress? (zodat ie me kan herkennen) ''Nee dat is te warm''.. ''Ow.. ''


''Hotpants then''?

Ik zit nu in Leh, en ben bezig wat fotos aan het uploaden. Morgen vliegen we naar Delhi, waar ik dan voor het eerst alleen zal zijn. Ik heb al een hostelletje voor 900 rupees (das ongeveer 15 euro) in de buurt van waar ik eerst ook al zat. Ik ga avondeten met Paul en Lenny, die nog een extra dag in Delhi blijven, voordat ze naar huis vliegen, en de volgende dag vlieg ik naar..

Kathmandu.

1 opmerking:

Emile zei

Lieve Fien,

wat een geweldig mooie verhalen allemaal, en wat een prachtige fotoos! Ben je aan het genieten, lieve hsp? ;)

Nog heel veel plezier en tot in januari!

xxxxx Emile